Strijd met goed werkgeverschap

Deze uitspraak betreft het uitbetalen van overuren. Werknemer is in dienst geweest als coördinator van een uitzendbureau dat vooral Poolse werknemers uitzendt. Hij is zelf ook Pools. Tussen partijen bestaat een discussie over het aantal overuren dat werknemer heeft gewerkt.

Werknemer stelt dat hij in de afgelopen 7 maanden zeker 404 uren heeft overgewerkt. Dat blijkt uit de GPS-gegevens van zijn auto en een overzicht van telefoongesprekken. Werkgever bestrijdt dat en stelt ook dat overwerk hoort bij de functie van coördinator. Zij kan echter niet het precieze aantal gewerkte uren aantonen. Nu werkgever geen correcte urenregistratie heeft bijgehouden, gaat het Hof uit van de gegevens van werknemer.

Werkgever stelt dat in de arbeidsovereenkomst staat dat werknemer geen recht heeft op vergoeding van overwerk. Werknemer is Pools en vindt dat hij niet gebonden is aan een bepaling die in een hem onbekende taal is opgesteld. Het Hof meent dat werkgever inderdaad niet voldaan heeft aan haar informatieplicht omdat geen voor werknemer begrijpelijke arbeidsovereenkomst is opgesteld.

Werknemer stelt ook dat het in strijd is met goed werkgeverschap om zijn overuren niet uit te betalen, ook als de bepaling wel geldig zou zijn. Het hof concludeert dat een coördinator inderdaad flexibel moet zijn in zijn arbeidsomvang en dat enig overwerk bij deze functie hoort. Werkgever mag echter niet verwachten dat werknemer structureel 25% meer uren werkt dan overeengekomen is, zonder dat daar iets tegenover staat. Onder deze omstandigheden is het in strijd met het goed werkgeverschap en naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar dat werkgever met een beroep op de arbeidsovereenkomst geen overuren betaalt.

De werknemer werd dan ook in het gelijk gesteld.